جرقه طلایی نفت ایران زده شد
خبرگزاری نفت و گاز: طرح ملی و راهبردی انتقال نفت خام گوره به جاسک با هدف ایجاد ظرفیت انتقال یک میلیون بشکه نفت خام در روز، ذخیره سازی و صادرات آن بوسیله پایانه جدید جاسک، تضمین استمرار صادرات نفت خام، تمرکززدایی از پایانه های صادراتی و متنوع سازی آن و توسعه پایدار و اشتغال زایی در سواحل مکران در ایستگاه آخر قرار گرفته و طبق اعلام مدیرعامل شرکت ملی نفت سی و یکم تیرماه عملیات بارگیری و صادرات اولین محموله نفت ایران از جاسک و دریای عمان، انجام می شود.
به گزارش خبرگزاری نفت و گاز به نقل از ایسنا، با گذشت بیش از ۶ دهه از ایجاد پایانه نفتی خارک، این پایانه کماکان اصلی ترین مبدا صادرات نفت خام ایران محسوب می شود. بااینکه طی سالهای اخیر، پایانه هایی مانند عسلویه، لاوان و... به جمع پایانه های صادراتی ایران اضافه شدند اما کماکان بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام از این جزیره انجام می شود.
طی دهه های اخیر و خصوصاً بعد از حملات گوناگون عراق در جنگ تحمیلی به این جزیره، متنوع سازی بنادر صادراتی همیشه از اهداف مدیران و تصمیم گیران صنعت نفت و مقامات ارشد کشور بوده، اما این اهداف به دلایلی همچون هزینه بالای اجرا و نیاز به مطالعات مکان یابی دقیق بصورت جدی پیگیری نمی شد. بعد از حدود سه دهه از پیشنهاد اجرای طرح محرم که بمنظور کاهش ضربه پذیری ایران از بمباران جزیره خارک در زمان جنگ تحمیلی طراحی شده بود، به شرکت ملی نفت ایران ابلاغ گردید که با تأسیس یک بندر جدید برای صادرات نفت خام، به این آرزوی قدیمی جامع عمل بپوشاند. بر این اساس مراحل اجرائی خط لوله گوره به جاسک با طول ۱۰۰۰ کیلومتر شروع شد.
برآورد انجام شده بمنظور راه اندازی این پروژه، سرمایه گذاری در حدود ۱.۵ میلیارد را نشان میدهد. با اهمیت ترین اهداف اجرای این پروژه، انتقال روزانه یک میلیون بشکه نفت خام سبک و سنگین از گوره به جاسک، ذخیره سازی نفت خام و صادرات از پایانه جدید جاسک، تضمین استمرار صادرات نفت خام و ارتقاء جایگاه ایران در بازار جهانی نفت، تمرکززدایی از پایانه های صادراتی کشور و متنوع سازی آن، توسعه پایدار و اشتغال زایی در سواحل مکران است. تاکنون، متناسب با میزان پیشرفت پروژه، ۱.۳ میلیارد دلار سرمایه گذاری در این پروژه صورت گرفته و با توجه به این که پیش بینی برای سرمایه گذاری نهایی، ۱.۸ میلیارد دلار است، پیشرفت ۸۵ درصدی پروژه، نشانه صحت ارقام اعلام شده درباره سرمایه گذاری و پیشرفت پروژه است.
جزئیات فنی خط لوله
بعد از حدود سه دهه از پیشنهاد اجرای طرح محرم و باتوجه به سیاست تصمیم گیران و مسئولین کشور در توسعه سواحل مکران، قرار شد تا خط لوله ای از منطقه گوره به جاسک راه اندازی شود.
پروژه خط لوله گوره-جاسک با ظرفیت انتقال یک میلیون بشکه نفت خام در روز، یکی از پروژه های بزرگ وزارت نفت بوده که مقرر است نفت خام میادین غرب کارون شامل آزادگان (جنوبی و شمالی)، یاران و یادآورانرا به خارج از تنگه هرمز منتقل کند. میادین غرب کارون نزدیک به ۸۷ میلیارد بشکه ذخایر نفت دارند که حدود ۱۳ میلیارد بشکه آن قابل برداشت است. نفت این میادین در منطقه گوره جمع آوری و بوسیله خط لوله به بندر جاسک منتقل خواهد شد.
پروژه گوره-جاسک در دو فاز انجام می شود که در فاز اول، ابتدا ظرفیت ۳۵۰ هزار بشکه در روز مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت و در فاز دوم این ظرفیت تا یک میلیون بشکه افزایش خواهد یافت. این پروژه شامل هزار کیلومتر خط لوله ۴۲ اینچی است که دارای زیرساخت های دیگر همچون ظرفیت ذخیره سازی ۱۰ میلیون بشکه ای (۲۰ مخزن ۵۰۰ هزار بشکه ای) و قابل توسعه تا ۳۰ میلیون بشکه در بندر جاسک، زیرساخت های مناسب برای پهلوگیری کشتی های با ظرفیت ۲ میلیون تن در بندر جاسک (VLCCs[۲])، پنج ایستگاه تلمبه خانه، دو ایستگاه توپک رانی و سه گوی شناور با ظرفیت پهلودهی همزمان به ۳ کشتیVLCC و بارگیری تا سقف ۴.۵ میلیون بشکه نفت خام در روز خواهد بود.
بمنظور اجرای سریعتر و استفاده از ظرفیت بیشتر شرکت های فعال در این عرصه، ۱۰۰۰ کیلومتر خط لوله به ۶ گستره تقسیم شده است که هر قسمت ازطریق یک پیمانکار ایرانی تولید شده و مدت زمان قراردادگستره های خطوط لوله و تلمبه خانه هابرای مدت ۱۸ ماه امضا شده است.
چرا پروژه گوره – جاسک مهم است؟
برخی، اهمیت پروژه گوره – جاسک را فقط دور زدن تنگه هرمز می دانند و با استنتاجی اشتباه که حاصل عدم اشراف به جوانب مختلف موضوع است، این پروژه را عامل کاهش اهمیت راهبردی تنگه هرمز به دست خودمان میدانند. این مساله را می توان از دو منظر کاملا متفاوت مورد ارزیابی قرار داد. نخست این که اهمیت تنگه هرمز همیشه به قوت خود باقیست و اجرای هر پروژه ای که نقل و انتقال نفت، فرآورده های نفتی و سایر کالاها و تجهیزات را از سایر مسیرها تسهیل کند، باز هم نمی تواند اهمیت تنگه هرمز را با توجه به حجم بالای کشتی ها و نفتکش های عبوری از آن کم کند.
ضمن این که دلخوش کردن به رویاهایی همچون تهدید به بستن تنگه هرمز، تنها سبب عقب ماندن کشور از سرعت تحولات می شود چونکه اولا چنین تهدیدی به سبب اهمیت راهبردی و بین المللی تنگه هرمز و نقش مهم و بی بدیل آن در ایجاد امنیت عرضه انرژی و همین طور کالا، هیچ وقت عملی نشده و عملیاتی هم نخواهد شد و ثانیا دلخوش کردن به چنین تهدیدی، مانع از تلاش کشورهای دیگر منطقه برای یافتن راههای جایگزین هم نمی گردد و زمانی چشم باز می نماییم و می بینیم که همه کشورهای منطقه برای تنوع بخشی به مسیرهای عرضه انرژی خود، تلاش نموده و به نتیجه رسیده اند اما ما همچنان به تنها مسیر صادرات نفت و فرآورده های نفتی خود در خارک چشم دوخته ایم؛ بدون آنکه تعدد و تنوع مبادی صادراتی را در دستور کار قرار دهیم.
به عبارت ساده، دل خوش کردن به شعارها درباره مسدود کردن تنگه هرمز و رویابافی درباره این که امنیت تنگه هرمز تنها در اختیار خودمان است، زمینه ساز غفلت از همه جانبه نگری نسبت به تلاشهای کشورهای دیگر منطقه برای تضمین امنیت عرضه انرژی و تنوع بخشی به مسیرهای صادراتی آنهاست. اما نکته دوم، توجه به اهمیت پروژه گوره – جاسک، نه از منظر گزاره تکراری "دور زدن تنگه هرمز" بلکه از منظری اقتصادی و از زاویه نتایج مثبت تنوع بخشی به مسیرهای صادراتی است.
محدود ساختن صادرات نفت ایران به بندر صادراتی خارک، در زمان جنگ تحمیلی نیز تهدیدهایی برای کشور در پی داشت و این انحصار و غفلت از تنوع بخشی به مبادی صادراتی، علاوه بر تهدیدهای امنیتی، می تواند کشور را از یک مزیت رقابتی هم محروم سازد. پروژه گوره – جاسک و فراهم ساختن امکان صادرات نفت از نقطه ای دیگر، نه فقط سبب کوتاهتر شدن مسیر صادرات نفت برای خریداران به سبب دستیابی به آبهای آزاد و کاهش هزینه بیمه نفتکشها و در نهایت، افزایش استقبال خریداران به سبب همین مزیتهای رقابتی خواهد شد، بلکه سبب افزایش قدرت رقابتی ایران در قیاس با صادرکنندگان نفت منطقه خواهد شد.
تعدادی از کارشناسان معتقدند که شاید هر کشور دیگری از مزیت ایران در نزدیکی به آبهای آزاد جهان برخوردار بود، زودتر از اینها از این مزیت رقابتی استفاده می کرد، با نگاهی ساده و گذرا به سیاست های آمریکا و تعدادی از کشور های منطقه میتوان به آسانی به سنگ اندازی های کشورهای مذکور چه در پیش و چه در زمان اجرای طرح پی برد. از تحریم ورق های مقاوم در مقابل خوردگی گرفته تا جزیی ترین موارد، موانع یک به یک برای ایران چیده شد. به هر روی راه اندازی این طرح منافع سیاسی و اقتصادی آنها را به خطر می انداخت و با هر دستاویزی تلاش کردند تا این طرح به سرانجام نرسد واین فرصت طلایی که همان مزیت رقابتی است برای ایران حاصل نشود.
توجه به بخش ملی با اهمیت ترین ویژگی
مرتضی بهروزی فر- کارشناس ارشد حوزه انرژی درباب اهمیت اجرای این طرح به ایسنا اظهار داشت: اجرای این پروژه مانند هر پروژه دیگر نکات مثبت و منفی دارد، از نکات متثبت این طرح می توان به استفاده از ظرفیت های ملی اشاره نمود.
وی با اعلان اینکه در وضعیت رکود و شیوع ویروس کرونا که منجر به تعطیلی خیلی از واحد های تولیدی شده دو میلیارد دلار پول تزریق شده است و بیش از ۲۰۰ شرکت ایرانی در آن حضور داشتند، اظهار نمود: گفته می شود که بیش از ۹۰ درصد اجرای این پروژه با دانش فنی بوده است.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی اضافه کرد: این مساله نکته مهم و قابل توجه در صنعت نفت می باشد، علاوه بر این بخش عمده ای از صادرات از بندر خارک صورت می گرفت و این طرح مسیر صادرات را نزدیک تر می کند و همین مساله در هزینه و شرایط خاص تاثیر گذار است.
بهروزی فر با اعلان اینکه اگر این پروژه در زمان جنگ با عراق صورت می گرفت اساسا تاثیرات بهتر و بیشتری را شاهد بودیم، اظهار داشت: در آن زمان با شرایط بسیار دشوار دست اندرکاران صنعت نفت توانستند اقتصاد کشور را سرپا نگهدارند.
وی با تاکید بر این که اگر در آن زمان می توانستیم از محلی صتدرات داشته باشیم که از موشک های عراق دور باشد واقعا یک پروژه راهبردی به حساب می آمد اما در شرای فعلی نمی توان مهم ترین هدف این پروژه را دور زدن تنگه هرمز اعلام کرد، اظهار داشت: این پروژه تاثیرات بسیار خوبی در صنعت نفت ایران خواهد گذاشت.
منبع: خبرگزاری نفت و گاز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب