در تاریكی قدم بزنید و مازوت بخورید!
به گزارش خبرگزاری نفت و گاز این زمستان هم همانند زمستان سال قبل و زمستان سال قبل اش و زمستان همه سالهای گذشته غبار مرگ روی آسمان پایتخت و استان های بزرگ کشور جا خوش کرده است؛ غباری که سال هاست برای آن چاره ای جز «دعا برای باد و باران» وجود ندارد و هر بار یک منشاء جدید برای آن معرفی می شود. یک مرتبه تقصیرات گردن کیفیت بنزین می افتد و بار دیگر گردن حجم تردد. این دفعه اما صحبت از «مازوت» به میان آمده؛ همان فراورده ای که هم جان انسان را تهدید می کند، هم دشمن محیط زیست است.
به گزارش خبرگزاری نفت و گاز به نقل از ایسنا، فصل نخست این فاجعه به عدم تعادل بین تولید و مصرف گاز در کشور بازمی گردد. چندی قبل از جانب مدیرعامل شرکت ملی گاز اعلام گردید که میزان تولید گاز شیرین در کشور به ۹۰۰ میلیون مترمکعب رسیده است و در اختیار بخش خانگی، صنایع و نیروگاه ها قرار دارد.
در شرایطی که صادرات گاز ایران حدودا فقط به عراق، ترکیه و ارمنستان محدود شده و خبری از صادرات گاز به سایر کشورهای همسایه نیست چه برسد به اروپا، انتظار می رود حداقل بتوانیم پاسخگوی نیاز داخل باشیم. اما اتفاقی که افتاده این است که به علت مصرف بالای گاز در بخش خانگی، گاز صنایع و نیروگاه ها قطع شده و حال نیروگاه ها مجبور به استفاده از سوخت دوم یا همان مازوت شده اند.
انگار اسم زمستان با به مرز اخطار رسیدن مصرف گاز در کشور، به خصوص در بخش خانگی گره خورده است و جالب است که خلاء ترویج فرهنگ بهینه سازی مصرف بر دوش هیچ مسئولی سنگینی نمی نماید. در حالیکه سامانه ملی اصلاح و بهینه سازی برای موتورخانه واحدهای مسکونی و تجاری هم تاسیس شده اما در عمل به نظر نمی رسد قدمی جدی در این عرصه برداشته شده باشد که اگر برداشته شده بود، وضع چنین نبود.
از سوی دیگر این سوال مطرح است که آیا نظارتی بر نحوه ساختمان سازی و عایق کاری ساختمان ها صورت می گیرد؟ چرا خبری از پنجره های دوجداره و نصب سیستم های کنترل کننده موضعی دما در بعضی ساختمان ها نیست؟
البته که نباید از ضرورت همکاری مردم در این عرصه و پوشیدن لباس مناسب در فصل زمستان چشم پوشی کرد. گفته می شود به ازای هر یک درجه کاهش دمای سیستم های گرمایشی، به مقدار تولید یک فاز پارس جنوبی صرفه جویی صورت خواهد گرفت. با همه اینها و با اذعان به اینکه مردم پرمصرفی هستیم اما تا کی باید انگشت افترا به طرف مردم باشد؟
به نظر نمی رسد در شأن دومین کشور دارنده گاز جهان باشد که با پایین آمدن درجه دما، مازوت را تقدیم ریه های مردمش کند! هرچند برخی یک سر این ماجرا را به تحریم ها ربط می دهند و می گویند چون تحریم ها مانع فروش مازوت شده و انبارهای نگهداری مازوت هم پر شده است، ناچار به سوزاندن مازوت ها در نیروگاه ها شده ایم؛ موضوعی که تایید و تکذیب های زیادی را به دنبال داشت اما آنچه که اهمیت دارد سلامتی مردم است که می سوزد، نه تایید و تکذیب این مسئول و آن مسئول.
جالب تر از همه اما چاره ای است که برای این مورد در نظر گرفته شده است؛ همان خاموشی ۹ شب به بعد در پایتخت! طرحی تحت عنوان تعدیل روشنایی که به منظور پایداری شبکه برق و کاهش مصرف گاز به منظور تولید برق صورت گرفته است. گفته شده اصلاح روشنایی معابر به صرفه جویی یک میلیون لیتر سوخت منجر خواهد شد و کاهش مصرف گاز نیروگاه ها و تأمین گرمایشی مورد نیاز در نقاط سردسیر را در بر خواهد داشت. همینطور تاکید گردیده است که در ساعات منع تردد، رفت وآمدها خیلی زیاد نیستند و با عنایت به این امر، در بسیاری از جاها در ساعات پایانی شب تا بامداد این حجم از روشنایی لزوم ندارد.
حتی از این مورد جالب تر این است که این طرح فقط برای پایتخت اجرا شده و گویی ساکنان دیگر شهرهای صنعتی که تحت تأثیر استفاده از مازوت هستند ریه ندارند. باید پرسید امنیت جانی و روانی شهروندان در کجای این طرح دیده شده است؟
البته ناگفته نماند که همین مصرف مازوت هم دائما از جانب مسؤلان مختلف تایید و تکذیب می شود و در حالی محیط زیست و سایر دستگاههای مسئول مصرف مازوت در نیروگاه ها را رد کرده اند که اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نشان داده است که طی آبان و آذر سال جاری غلظت آلاینده دی اکسید گوگرد در ایستگاه های واقع در جنوب غرب و جنوب تهران افزایش یافته است.
لازم به توضیح نیست که افزایش غلظت این آلاینده ارتباط مستقیمی با مصرف سوخت مازوت در نیروگاه ها و صنایع دارد. ازاین رو بر مبنای اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران می توان نتیجه گرفت که یکی از علت های مهم آلودگی هوای تهران طی روزهای اخیر می تواند سوزاندن سوخت مازوت در نیروگاه ها و صنایع استان تهران و حتی اطراف آن باشد.
منبع: oilna.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب