ذاكریان:
تجربه دو دولت قبل در بحث هسته ای برای دولت جدید راهگشا است
یک کارشناس مسایل بین الملل اظهار داشت: تجربه دولت آقای احمدی نژاد و آقای روحانی برای رئیس جمهور منتخب جدید راهگشا است و با عنایت به ۱۶ سال تجربه این دو دولت، آقای رییسی می توانند سلیقه مناسب تر و بهتری را در پیش گیرد.
مهدی ذاکریان در گفتگو با ایسنا درباره آینده مذاکرات هسته ای و برجام در دولت ابراهیم رییسی اظهار داشت: فکر می کنم باید در ۴۲ سال تاریخ انقلاب اسلامی، مسایل سیاست خارجی ایران برای مخاطبان جهانی شفاف شده باشد. ساز وکار سیاست خارجی از جانب یک شخص اتخاذ نمی گردد، بلکه این ساختمان ساختاری دارد با اهداف، ارزش ها، اصول و رویه های معین. در این ساختار مبتنی بر قانون اساسی، متغیرهای گوناگونی اثر گذارند همچون رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، وزیر امور خارجه، شورایعالی امنیت ملی، دستگاه قضا، دانشگاهیان و رسانه ها و بخصوص مردم. بر این ساختار ارزش هایی حاکم است که هیچ یک از این متغیرهای فوق نمی توانند این ارزش ها را تغییر دهند. ایران یک کشور ایرانی و اسلامی در خاورمیانه با باورهایی بعد از انقلاب اسلامی مانند استقلال، حاکمیت ملی، آزادی خواهی، پشتیبانی از مردم فلسطین، حفظ تمامیت ارضی، عدم وابستگی در صنایع، پیگیری صنعت هسته ای و دفاعی و پیشرفت اقتصادی می باشد. هر متغیری در این ساختار جا به جا شود از رهبری نظام گرفته تا کوچکترین جزو این حاکمیت، هیچ کدام آرمان ها و اهداف سیاست خارجی را تغییر نمی دهند.
وی تصریح کرد: ازاین رو اینکه آقای رییسی تغییر در سیاست خارجی ایجاد نماید، برداشت درستی نیست. غنی سازی خواست ایران بود، چه در دوره آقای خاتمی، چه احمدی نژاد و چه روحانی. ازاین رو مذاکرات هسته ای و برجامی که مبتنی بر یکی از ارزش های کلان سیاست خارجی بود، امروز با آمدن رئیس جمهور جدید گرفتار توقف نمی گردد، امکان دارد سلیقه های متفاوتی برای رسیدن به رفع تحریم ارائه شود اما ارزش های ما ثابت هستند.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این پرسش که این سلیقه ها می تواند روند و مسیر را تغییر دهد؟ اظهار نمود: تا جایی که می دانم فک پلمب در زمان آقای خاتمی صورت گرفت در حالیکه ایران داوطلبانه در آن دوره غنی سازی را برای اعتماد سازی تعلیق کرده بود اما آمریکایی ها به تعهدشان عمل نکردند و اروپایی ها هم اراده انجام کار را نداشتند. اتفاقی که در دوره آقای احمدی نژاد افتاد، چه بسا اگر به جای ایشان آقای هاشمی هم بود به همین صورت رقم می خورد، اما در این که این اتفاق با شدت بیشتری روی دهد یا کمتر و قطعنامه های تحریمی بیشتر یا کمتری داشته باشیم، می توانست متفاوت برخورد شود.
ذاکریان اظهار داشت: معتقدم در آن زمان از شیوه های درستی استفاده نشد؛ این که هر چی می خواهید قطعنامه صادر کنید، یعنی این قطعنامه ای که دادید سبک است و بروید کار درست و حسابی ضد ایران کنید. من همان زمان هم منتقد این شیوه بودم. همان موقع که پرونده هسته ای رفت شورای امنیت باید مقاومت می کردیم و در مقابل نخستین قطعنامه باید ادله ارائه می کردیم که این زندگی ملت و استقلال کشور را گرفتار مشکل می کند، در هر حال پس از چندین قطعنامه، در نهایت به این نتیجه رسیدیم که باید برویم با آمریکایی ها صحبت نماییم. موضوعی که در دوره احمدی نژاد با مذاکرات عمان کلید خورد.
وی تصریح کرد: سلیقه و تاکتیکی که کشور را از ارزش ها و اهدافش در سیاست خارجی دور کند یا دست انداز فراوان در راه دستیابی به آن ایجاد نماید، درست نیست و باید تلاش نماییم مسیر را سهل و اصلاح سازیم. به باورم تجربه دولت آقای احمدی نژاد و روحانی برای رئیس جمهور منتخب جدید راهگشا است و با عنایت به ۱۶ سال تجربه این دو دولت، آقای رییسی می توانند سلیقه مناسب تر و بهتری را در پیش گیرند.
این استاد دانشگاه در پاسخ به اینکه سفارش شما برای مدیریت فضا در ارتباط با برجام و مذاکرات هسته ای در ۴۰ روز تا انتقال دولت چیست؟ اظهار نمود: باید عاقلانه با عنایت به منافع ملی و ارزش های حاکم بر ساختار کشور که پیشرفت صنعت هسته ای کشور هم جزو آن است و مورد تاکید مقامات ارشد نظام و ارکان کشور بوده است، رفتار نماییم.
وی افزود: معتقدم همینطور دستگاه سیاست خارجی دولت جدید باید اولویت های ایران در جامعه جهانی در حوزه بین الملل را تعیین کند، این که اولویت حقوق بشر، صنعت هسته ای، صنعت دفاعی، پیشرفت اقتصادی، رفع تحریم ها یا دیپلماسی اقتصادی است؟ از سویی باید ببینیم در دنیا موضوعات اول بین المللی چیست و آنها را هم بررسی نماییم که تمرکز بر چه مسایلی است مبحث اول کشورها مثلا افغانستان است یا فلسطین یا امنیت ملی خودشان؟ ایران باید اینها را تعریف کند و بر پایه آنها هزینه ها را تخصیص دهد. اگر پیشرفت اقتصادی اولویت می شود بودجه وتمرکز سیاست خارجی را بر آن قرار دهیم، نه اینکه بر موضوعات دیگر جسته و گریخته وارد شویم و معلوم نباشد که تمرکزمان بر چه مبحث یا موضوع هایی است. هم چنین باید کوشش کرد تا در هر زمینه از متخصصان آن بخش استفاده گردد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب