به نام كارگران، به كام نجومی بگیران!

به نام كارگران، به كام نجومی بگیران! خبرگزاری نفت و گاز: بوشهر چندی ست هر سایت و یا گروه خبری را که رصد کنید، اخباری از اعتراضات کارکنان متخصص پیمان کاری نفت و گاز می بینید، کسانی که با حقوق های حداقلی اداره کار، روزانه بیش از دوازده ساعت برای وزارت خانه ای کار می کنند که مدتی پیش وقتی فهرستی از بالاترین حقوق های دریافتی کارکنان دولتی در رسانه ها انتشار یافت، ۱۲ شرکت از ۱۵ شرکتی که بالاترین متوسط حقوق ها را پرداخت می کنند را در خود جای داده بود!


یک مثال این مورد را بهتر روشن می کند؛ طبق آمار انتشار یافته که در ارتباط با سال ۹۹ است متوسط حقوق پرداختی به کارکنان رسمی شرکت نفت ۲۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان بوده در حالیکه این مبلغ در پالایشگاه های قدیمی وابسته به شرکت نفت که کارکنانی با بیشتر از ۲۰سال سابقه دارد چیزی در حدود ۴۸ میلیون تومان بوده و حالا با عنایت به این مثال در نظر بگیرید یک شرکت خاص که رتبه دوم این رده بندی را کسب کرده دارای بیشتر از ۸۰۰ کارمند رسمی شرکت گاز و حدود ۲۰۰۰ نفر نیروی پیمانکاری غیر حجمی (پیمانکار تأمین نیرو) و دائمی است. در کنار نیروهای رسمی این شرکت که حدودا ۸۰ درصد آنها سابقه ای بالای ۲۰سال دارند، و دریافتی ماهانه حدود ۴۸ میلیون تومان دارند، متخصصینِ ارکان ثالثی(کارگران) با شرایط کار مساوی و بعضاً مسئولیت های همسان با حقوق اداره کار (نهایتاً ۶ میلیون تومان) مشغول به کار و فعالیت هستند.
حالا که با توضیحات بالا تفاوت نیروهای ارکان ثالث و رسمی در شرکتهای نفتی را متوجه شدید، به اصل موضوع، یعنی اعتراض نیروهای ارکان ثالث (کارگران) می پردازیم؛ در هفته های جاری شرایط نابسامان اقتصادی و تورم بالای ۴۰ درصدی -که از جانب مراکز معتبر آماری منتشر شد- کارد را به استخوانِ این نیروهای متخصص و پرکار رساند و سبب شد که در اعتراض به تبعیض و دریافت نکردن حقوق و مزایای خود دست به اعتصاب و راه پیمایی های گسترده در مراکز صنعتی و پالایشگاهی بزنند.
طرح طبقه بندی و کاهش حقوق کارگران
این اعتراضات چندین دلیل داشت که از آن جمله میتوان به سه عامل اصلی آن اشاره نمود، اول عدم رعایت مساوات و عدل در پرداخت حقوق و مزایا در یک کارگاه درخلال نفرات رسمی و غیر رسمی (اختلاف حدود شش برابری در مقابل مسئولیت و شرایط کاری یکسان)؛ دوم عدم رعایت مساوات در اجرای طرح اقماری کاری درخلال نیروهای رسمی و غیر رسمی، کارکرد نفرات رسمی بگونه ای ست که به همان تعداد روز کارکرد به مرخصی یا استراحت می روند، طبق روندی که از سالهای اولیه پیدایش نفت در ایران به وجود آمده بود که به آن یک به یک می گویند، مثلا دو هفته کار و دو هفته استراحت، و در مقابل نفرات غیر رسمی عموماً به صورت ۲۴ روز کار و ۶ روز استراحت و در بهترین حالت به صورت ۲۰ به ۱۰ به کار گرفته می شوند.
سوم عدم اجرای صحیح و یکسانِ طرح طبقه بندی مشاغل برای متخصصین ارکان ثالث شرکتهای زیر مجموعه وزارت نفت و اجرای سلیقه ای و ناقص در اغلب شرکتهای تابعه وزارت نفت که بعد از مدت ها پیگیری و فشار برای اجرای آن، نه تنها تأثیر چندان مثبتی در حقوق دریافتی کارکنان غیر رسمی نداشته که در بعضی از شرکت ها سبب کم شدن حقوق دریافتی این کارکنان شده است.
پس از گسترش این اعتراض ها به علت حساسیت تولید نفت و گاز برای کشور طرح دوفوریتی برای حل مشکلات معیشتی وزارت نفت در کمیسیون انرژی مجلس اعلام وصول شد و چیزی که در کلیات آن مشاهده می شد آنچان ارتباطی به کارکنان غیر رسمی (ارکان ثالث) وزارت نفت نداشت و بیشتر مبحث را به سمت تجدید نظر در قانون سقف پرداختی ماهیانه به کارمندان دولت کشانده بود.
کارگران جاده صاف کن رسمی ها شدند!
وزیر نفت روز یکشنبه ۶ تیرماه پس از آخر جلسه کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی به خبرنگاران اظهار داشت: کارگران ارتباطی به وزارت نفت ندارند، و مبحث آنان در ارتباط با قانون کار است، همانطور که چهار سال پیش هم همین را گفته بود. و در نهایت قرار شد با اصلاح سقف حقوق، دریافتی تیرماه نیروهای رسمی نفت به همان ۵۰ و ۶۰ میلیون تومان سابق برگردد. یعنی همه اعتراضات کارگران و... فقط و فقط به کام نجومی بگیرانِ رسمی شد!
بیژن زنگنه ضمن اشاره به مشکلات نیروهای پیمانی وزارت نفت عنوان کرده مشکل این افراد ارتباطی به قانون بودجه ۱۴۰۰ ندارد و در ارتباط با قانون کار می شود، بنابراین بر مبنای قانون کار هر آنچه به آنها تعلق بگیرد را پرداخت می نماییم اما درخواست های فراقانونی آنان مساله دیگری است.
صدای اعتراض کارگران عسلویه به سران سه قوه رسید
کارگران و صنعتگران زحمتکش پیمانکاری و پروژه ای نفت، گاز و پتروشیمی اما روزهاست که طی اقدامات هماهنگ در سرتاسر کشور دست به اعتراضاتی زده اند، تا جایی که تعدادی از کارگران پیمانکاری عسلویه در نامه ای به سران سه قوه اعتراض خود نسبت به طرح روزکاری الزامی را مطرح نمودند.
در این نامه از مشکلات بی شمار معیشتی پرسنل پیمانکاری با بیشتر از بیست سال سابقه کار و دشواری گذران زندگی برای آنها گفته شده و اینکه با اجرای طرح روزکاری الزامی همه کارکنان اقماری درگیر چالش بزرگی خواهند شد و توان اندک مالی این قشر، پاسخگوی هزینه های گزاف زندگی در شهری چون عسلویه نیست. همین مبحث سبب عدم توانایی تهیه مسکن مناسب برای خانواده ها و بروز اختلافاتی شده که زندگی کارگران را دستخوش چالش های بزرگ تری هم کرده است.
به گزارش خبرگزاری نفت و گاز به نقل از ایسنا، رفع تبعیض میان کارکنان رسمی و نیروهای پیمانکار و کارگران، مهم ترین خواسته نیروهای معترض و بعد از آن هم مطالباتی چون قراردادهای دائمی و آخر دادن به قراردادهای موقت شرکتهای پیمانکاری، حداقل دستمزد واحد و سراسری، افزایش دستمزدها متناسب با افزایش نرخ تورم، عدم تعدیل نیروی ۲۰ روز کار ماهیانه و تأمین مسکن مناسب می باشد.
سر کارگران بی کلاه ماند
همان طور که در بالا گفته شد، دستمزد کارمندان شرکتهای تابعه وزارت نفت جزو بالاترین دست مزدها و اصطلاحاً (حقوق های نجومی) بود که با اجرای قانون کاهش سقف دریافتی کارکنان دولت به ۳۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان رسید، و حقوق کارمندان رسمی با سابقه بالای ۱۵ سال سال جاری عملا افزایش نداشته و بلکه تمام حقوق های ۴۰ تا ۶۰ میلیون تومانی سال قبل شان نهایتاً به ۳۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان تقلیل پیدا کرده است.
توضیحات بالا به این مفهوم است که تمام اعتراضات و اعتصاب های کارکنان و متخصصین غیر رسمی شرکت نفت (ارکان ثالث) در نهایت منتج به جلسه ای شد که خروجی آن در این چند جمله خلاصه می شود که وزیر نفت در حاشیه جلسه کمیسیون انرژی گفته است: "حقوق کارمندان صنعت نفت تا آخر تیر اصلاح می شود/ اصلاح حقوق ها در فیش تیر مشاهده می شود/ متن اصلاح حقوق نفتی ها نگارش شد." و بر اساس گزارش یکی از سایت های تخصصی حوزه نفت، خروجی جلسه ایجاد راهکاری برای دور زدن قانون سقف پرداختی ها و برگرداندن حقوق از دست رفته کارمندان شرکت نفت توسط مجلس بود.
حالا نه تنها چیزی به نیروهای غیر رسمی شرکت نفت (ارکان ثالث) نرسید بلکه تنها اظهار نظر وزیر نفت درباره این کارکنان فقط همین جمله بود که "آنها زیر نظر وزارت نفت نیستند و باید مطالبات فراقانونی خویش را از راه وزارت کار پیگیری کنند."
امید است با تغییر رویه و دیدگاه مسئولین امر، برای بهبود معیشت نیروهای ارکان ثالث وزارت نفت که در تمام طول عمرشان تبعیض را به بدترین و ناخوش آیندترین شکل لمس کرده اند قدم های خوبی، نه از جنس طرح طبقه بندی مشاغل، که از جنسِ طرح های دوفوریتی اصلاح حقوق کارمندان رسمی برداشته شود. چون که بیشترین بار این صنعت عظیم بر شانه های استوار این تلاشگران است که اگر خدای ناکرده ناامیدی و تبعیض کمرِشان را خم کند، بی گمان دیگر نه چاه های نفت و گاز در نبود سرمایه ی انسانی، سرمایه محسوب می شوند و نه پیشرفت ها و پروژه های عظیم نفتی به کار خود ادامه خواهند داد.




منبع:

1400/04/10
22:54:21
5.0 / 5
1158
تگهای خبر: انرژی , پالایشگاه , پتروشیمی , تولید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۲ بعلاوه ۳

خبرگزاری نفت و گاز OilNA
oilna.ir - حقوق مادی و معنوی سایت خبرگزاری نفت و گاز محفوظ است

خبرگزاری نفت و گاز

اخبار روز حوزه نفت و گاز