توضیحات غریب آبادی درباره تولید سوخت سیلیساید و نامسموع دانستن مواضع برخی كشورها در این حوزه
به گزارش خبرگزاری نفت و گاز نماینده ایران در آژانس درباره اقدام ایران برای تولید سوخت سیلیساید با اورانیوم غنی شده ۲۰ درصد توضیح داد.
به گزارش خبرگزاری نفت و گاز به نقل از ایسنا، کاظم غریب آبادی نوشت:
اول: سالانه بیشتر از هشتصدهزار نفر بیمار در ایران، از رادیوداروهای سازمان انرژی اتمی که توسط رآکتور تحقیقاتی تهران تولید می شوند، استفاده می نمایند.
دوم: سوخت رآکتور تهران از نوع سوخت عادی با غنای تا ۲۰ درصد م باشد. با ارتقای این سوخت از راه تولید سوخت سیلیساید با غنای تا ۲۰ درصد، کمیت و کیفیت رادیوداروهای تولیدی به نحو قابل ملاحظه ای ارتقا می یابد. در این فرآیند، تولید فلز اورانیوم در یکی از مراحل میانی تولید سوخت سیلیساید، ضروریست.
سوم: هرچند برابر برجام درصورتیکه ایران به دنبال شروع تحقیق و توسعه بر روی سوخت بر پایه فلز اورانیوم برای راکتور تحقیقاتی تهران در مقدار کم پس از ۱۰ سال و پیش از ۱۵ سال باشد، باید برنامه خویش را در کمیسیون مشترک ارائه و تصویب نماید؛ اما باید توجه داشت که جمهوری اسلامی ایران در گام پنجم کاهش تعهدات برجامی خود در دیماه ۱۳۹۸ اعلام نمود که برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران دیگر با هیچ محدودیتی در حوزه عملیاتی مواجه نیست و من بعد، برنامه هسته ای ایران صرفا بر مبنای نیازهای فنی خود پیش خواهد رفت.
چهارم: درصورت اجرای برجام هم حتی این محدودیت برجامی نمی تواند به این مفهوم باشد که درصورتیکه ایران به چنین سوختی نیاز داشت، دارندگان آن در سطح جهانی هم نباید آنرا در اختیار ایران قرار دهند.
پنجم: در مذاکرات اخیر احیای برجام هم مبحث درخواست تضمین دریافت سوخت سیلیساید از جانب ایران طرح گردید، اما هیچ یک از کشورهای تولیدکننده این سوخت حاضر به عرضه یک تضمین قطعی در این خصوص نشدند. در همین راستا، گرچه در چند بند برجام به کمک به بهبود کیفیت رادیوداروهای تولیدی ایران از جانب سایر طرف ها اشاره شده است، ولی از اجرای این تعهد هم سرباز زدند و در جهت صلح آمیزترین کاربرد هسته ای هم گامی برنداشتند.
ششم: از طرفی، با پیشرفت های حاصله در حوزه هسته ای و با همت دانشمندان پرکار سازمان انرژی اتمی، ایران حالا به فناوری تولید سوخت سیلیساید دست پیدا کرده است. کشورهای مدعی و به اصطلاح نگران بگویند در حالیکه چنین سوختی را به ایران نمی دهند از یکسو، و ایران هم فناوری تولید آنرا کسب کرده و تعهد برجامی هم ندارد از طرفی، بر چه اساسی نباید به چنین اقدامی مبادرت ورزد؟!
هفتم: ازاین رو، ابراز نگرانی مصنوعی درمورد تولید مقادیر کمی فلز اورانیوم توسط ایران از جانب برخی طرف های برجام، به هیچ وجه مسموع نیست. جمهوری اسلامی ایران، بخصوص در جایی که از دانش فنی مربوطه برخوردار است، بر مبنای نیازهای فنی پیش خواهد رفت و خویش را معطل دیگران نخواهد کرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب