چشم انداز پیش رو در مذاکرات هسته ای
در صورتیکه روند شش دور مذاکرات انجام شده و نتایج آن از جانب ایران مطلوب ارزیابی می شد طبعا با عنایت به تاکید کشور در زمینه رفع سریع همه تحریم ها باید توافقات انجام شده به سند خروج از بن بست کنونی تبدیل می شد.
به گزارش خبرگزاری نفت و گاز به نقل از نورنیوز، مبحث مذاکرات هسته ای میان ایران و طرف های غربی که از آغاز سالجاری در شش دور پیگیری شد، این روزها و بعد از توقف صورت گرفته، باردیگر به اصلی ترین مبحث میان ایران و غرب بخصوص ایالات متحده تبدیل گشته است.
مذاکرات هسته ای در وین در حالی در ایستگاه ششم متوقف گردید که رسانه های غربی تلاش کردند ایران را عامل این توقف معرفی کنند، حال آنکه؛ مقصر اصلی این توقف عدم پذیرش تروئیکای اروپایی و آمریکا در اجرای تعهدات برجامی خود بوده است.
هم اکنون اصلی ترین سوالی که در افکار عمومی داخلی و محافل سیاسی و رسانه ای غربی وجود دارد، رویکرد دولت جدید ایران در مذاکرات و راهبردجمهوری اسلامی برای شکستن بن بست موجود است.
آنچه که از اظهار نظر صریح رهبر معظم انقلاب در تبیین نتایج شش دور مذاکره انجام شده در دولت گذشته برمی آید، ادامه مذاکرات بر مبنای الگوی قبلی هم به علل عدیده مورد توجه نخواهد بود
در همین رابطه؛ کاظم غریب آبادی عضو هیئت مذاکره کننده ایرانی هم در مصاحبه هفتم مردادماه خود با پایگاه اطلاع رسانی «Khamenei.ir» با برشمردن هفت مورد از اقدامات ناقض توافق از جانب ایالات متحده، نقش واشینگتن در به سرانجام نرسیدن مذاکرات وین را شرح داد.
همچون این هفت اقدام میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. کل تفاهم را به پذیرش بندی در مورد انجام گفت وگوهای آتی در مورد مسائل منطقه ای گره زدند که کاملاً با مبحث مذاکرات غیرمرتبط و مضر است. رفع برخی تحریم ها و همینطور خروج نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از لیست گروه های تروریستی را مستقیماً به پذیرش این بند منوط کردند.
۲. حاضر به لغو دستور اجرایی تحریم تسلیحات متعارف نشدندکه کاملاً با قطعنامه ی ۲۲۳۱شورای امنیت و برجام در تناقض آشکار است و به شکلی مغایر ادعای آمریکا به برگشت تعهدات برجامی است.
۳. حاضر به برداشتن تحریم ها ضد بیشتر از ۵۰۰ نفر از اشخاص حقیقی و حقوقی -که توسط دولت ترامپ به بهانه ی غیرهسته ای تحت تحریم قرار گرفتند- و همینطور لغو قانون تحریمی کاتسا نشدند، درحالی که تمامی اقدامات ترامپ همچون توسل به بهانه های غیرهسته ای برای اعمال تحریم با هدف تخریب کامل تفاهم هسته ای صورت گرفته بود. از طرفی، این نشان دهنده ی عزم جدی دولت جدید آمریکا در استفاده از کارت های ایجادشده در دولت قبلی و همینطور پیگیری سیاست فشار حداکثری ضد ایران است.
۴. حاضر به عرضه ی تضمین در مورد عدم تکرار رفتارهای مشابه دولت قبل در برابر تفاهم هسته ای نشدند؛ حتی حاضر نشدند دوره ی زمانی معقولی را هم برای تداوم کار شرکت هایی که با ایران وارد تجارت و کار اقتصادی می شوند، در نظر بگیرند که تا در صورت بروز هر مشکلی برای تفاهم احتمالی کار خویش را بدون دغدغه از تحریم های فراسرزمینی آمریکایی به پایان برسانند.
۵. حاضر به بحث درباره ی خسارات وارده به ایران در اثر خروج یک جانبه و غیرقانونی از تفاهم هسته ای نشدند.
۶. درباره ی فعالیت ها و تعهدات هسته ای ایران زیاده خواهی هایی را مطرح نمودند که حتی فراتر از متن برجام است. البته همگی از جانب ایران رد شد، ولی این حاکی از کارشکنی و روحیه ی عناد آنان دارد. در این قضیه، طرف های غربی هم از موضع مشابهی برخوردار بودند.
۷. در مورد راستی آزمایی با وجود این که در مدل اوّلیه ی برجام، ایران ابتدا برای چندین ماه تعهدات هسته ای خویش را انجام داد که مورد راستی آزمایی آژانس هم قرار گرفت و سپس سایر طرف ها با اجرای تعهدات رفع تحریمی خود پرداختند، امّا در سری جدید گفت وگوها آمریکایی ها حاضر نشدند این حقیقت مهم را بپذیرند که تمامی مشکلات موجود ناشی از رفتارهای خصمانه و مخرب آن هاست و ابتدا آنها باید تمامی تعهدات خویش را انجام بدهند و تنها بعد از راستی آزمایی در زمانی معقول، ایران به اجرای تعهدات خود خواهد پرداخت. مدل آمریکا برای انجام تعهدات اصولی و راستی آزمایی در دو روز صرفا یک مدل تشریفاتی و خالی از فایده ی عملی است.
در کنار ملاحظات جدی ایران وعدم پذیرش روند شش دور مذاکره انجام شده تابحال با عنایت به رویکرد اعلام شده از جانب رئیس جمهور و تاکید بر پیگیری روش های دیپلماتیک برای حل و فصل مسائل ایران در حوزه سیاست خارجی به صورت طبیعی اصلی ترین گزینه ایران در حوزه پیگیری پرونده هسته ای در شرایط بعد از استقرار دولت جدید، بازگشت به مذاکرات با تعیین دستور جدید است.
به صورت طبیعی در صورتیکه مسیر قبلی و نتایج آن از جانب ایران مطلوب ارزیابی می شد طبعا با عنایت به تاکید ایران در زمینه رفع سریع همه تحریم ها باید توافقات انجام شده به سند خروج از بن بست کنونی تبدیل می شد.
عدم دستیابی به چارچوب مورد توافق طرفین برای احیای مجدد برجام نشان روشنی از نارضایتی ایران از روند طی شده در شش دور مذاکرات قبلی و لزوم بازنگری کلی و تعیین دستور کار جدید برای از سرگیری مذاکرات است.
از نظر ایران تحقق چارچوب های ذکر شده در قانون مصوب مجلس تحت عنوان «اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها و صیانت از منافع ملت ایران» اصلی ترین مولفه در تعیین دستور کار جدید مذاکرات خواهد بود.
به هر تقدیر؛ گرچه تغییر دولت ها در چگونگی پیگیری و اجرای اهداف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تاثیرات محدودی دارد لیکن با عنایت به تعیین راهبردهای کشور در حوزه سیاست خارجی از جانب شورایعالی امنیت ملی بعنوان یک نهاد حاکمیتی، قطعا مبحث پیگیری پرونده هسته ای و تعیین راهبردهای جدید در مذاکرات وین هم در قالب سیاست های قطعی اعلام شده از جانب ایران و با نظارت این نهاد پیگیری خواهد شد.
منبع: خبرگزاری نفت و گاز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب