یك كارشناس ارشد مسائل بین الملل مطرح كرد
سرعت گیرهای ایران و آمریکا برای به نتیجه رسیدن مذاکرات وین
یک کارشناس ارشد مسائل بین الملل با اشاره به اینکه دولت بایدن برای نیل به نتیجه در مذاکرات وین می تواند با چند سرعت گیر مواجه باشد، اظهار داشت: برای طرف ایرانی نیز برخی مواضع و عصبانیت برخی طیف ها در مورد برجام می تواند سرعت گیرهای مهمی باشد.
کوروش احمدی در گفت و گو با ایسنا در پاسخ به این پرسش که باتوجه به برگزاری دور جدید مذاکرات وین در ۸ آذرماه، فکر می کنید نقطه آغازین مباحث در این مذاکرات چه خواهد بود باتوجه به اینکه ایران معتقد می باشد که آمریکا در هفت دور گذشته این مذاکرات را به بن بست کشانده است وحتی در موضوع لغو تحریم ها با ارائه فهرست هایی همچون فهرست های سبز و قرمز تلاش دارد که بصورت یکجانبه عمل کند؟گفت: باتوجه به تحولات سیاسی مهم در ایران پس از خاتمه ادوار مذاکراتی پیشین در ۳۰ خرداد و تغییر بنیادی در تیم مذاکره کننده، طبعا طرفهای مقابل نخست مشتاق خواهند بود بدانند که ایران به دنبال چیست و آیا سیاست و راهبرد ایران تغییر کرده یا خیر. آیا اراده سیاسی در نظام سیاسی جدید ایران برای نیل به توافق وجود دارد یا خیر. آیا مبنای کار ایران همان سیاست و راهبرد قبلی خواهد بود یا خیر؟ طرف ایرانی نیز طبعا کنجکاو خواهد بود بداند که آیا آمریکا اراده سیاسی لازم برای پیشبرد کار را دارد و تغییرات سیاسی در ایران تاثیری بر سیاست آمریکا گذاشته است یا خیر؟
وی افزود: بطورمثال آیا فهرست قرمز، سبز و زرد که میخائیل اولیانف، سفیر روسیه نزد آژانس و نیز سخنگوی وزارت خارجه ایران به آن اشاره کردند، همچنان مبنای کار آمریکا است و فهرست قرمز همچنان غیرقابل مذاکره است یا خیر. آیا باتوجه به نزدیک به نهایی شدن رفع تحریم های بخشی، آیا تعدیلی در نظر آمریکا راجع به تحریم های اشخاص حاصل شده است یا خیر. البته با توجه به این که در هر مذاکره ای، شامل چانه زنی درمورد قیمت یک جنس در یک مغازه تا چانه زنی های حساس دیپلماتیک، طرفها نخست یک موضع مذاکراتی دارند که در صورت وجود اراده لازم به تدریج قابل تعدیل و رسیدن به یک حد وسط است، در این جا نیز غیر از این نخواهد بود. مهم این است که اعضای مجربی در تیم ایران حضور داشته و احاطه لازم بر تاکتیک های مذاکراتی و لزوم اجتناب از اشتباه محاسبه وجود داشته باشد.
وی همین طور در پاسخ به این پرسش که باتوجه به تاکید ایران بر نتیجه محور بودن این مذاکرات و تعدادی از موانع پیش رو در امتداد تحقق این موضوع، به چه میزان می توان به موفقیت این مذاکرات در یک فرآیند کوتاه مدت امید داشت؟ اضافه کرد: زمان بر بودن یا نبودن این مذاکرات بستگی تام و تمامی به استراتژی و تاکتیک های طرفین دارد. اگر هدف طرفین بازگشت به برجام ۹۴ باشد، کار می تواند به سرعت صورت گیرد. اما باتوجه به زمانی که سپری شده، سررسیدهای برجامی که به سرعت نزدیک می شوند، تحولات شگرفی که در داخل آمریکا و داخل ایران و در منطقه روی داده، دورنمای کمتر روشن تحقق هدف ایران از برجام یعنی عادی شدن رابطه اقتصادی با جهان و... حالا بازگشت ساده به برجام ۹۴ نیز می تواند چندان آسان نباشد؛ خاصه آنکه برجام ۹۴ نیز از ابتدا در مورد یک موضوع واحد و محدود یعنی برنامه هسته ایران و تحریم های مربوطه بود و طیف گسترده ای از مسائل که در برجام به آنها پرداخته نشد، همیشه مستعد متلاشی کردن برجام بودند. از طرف دیگر، زیاده خواهی های آمریکا مانند "قوی تر و طولانی تر کردن برجام"، اصرار بر پرداختن به سایر مسائل و نیز سیاست داخلی آمریکا و... در سرعت کار تاثیر عمده خواهند داشت.
این کارشناس ارشد مسائل بین الملل در واکنش به این پرسش که در مقابل هر کدام از جانب های مذاکره کننده یعنی ایران، گروه ۱+۴ و آمریکا چه موانع و چالش های احتمالی در جریان برگزاری این مذاکرات وجود خواهد داشت؟گفت: دولت بایدن برای نیل به نتیجه در این مذاکرات با چند سرعت گیر می تواند مواجه باشد. نخست سیاست داخلی آمریکا است. انتخابات چند روز پیش در دو ایالت ویرجینیا و نیوجرسی از نظر دموکرات ها پیش درآمد خوبی برای انتخابات میان دوره ای سنا و مجلس نمایندگان در ۲۰۲۲ و شاید انتخابات ۲۰۲۴ نبوده است. کاندیدای دموکرات در ویرجینیا در حالی به کاندیدای جمهوریخواه باخت که بایدن یک سال پیش ترامپ را در همین ایالت با فاصله ۱۰ پوان شکست داده بود. رقابت شانه به شانه کاندیداهای دموکرات و جمهوریخواه در ایالت اساسا دموکرات نیوجرسی نیز هشدار مهمی برای دموکرات ها بود.
وی در ادامه اظهار داشت: در چنین وضعیتی ممکنست بایدن به صرف سرمایه سیاسی بیشتری برای هموار کردن راه در داخل آمریکا برای امتیاز دادن به ایران نیاز داشته باشد. مسائل منطقه ای نیز سرعت گیر بعدی برای آمریکا است. اسرائیل و برخی کشورهای عربی که در این اواخر در قالب "پیمان ابراهیم" به هم نزدیک شده و به احتمال زیاد مشغول همکاریهای اطلاعاتی و امنیتی با هم هستند، ملاحظاتی دارند که دولت بایدن مشکل می تواند نادیده بگیرد.
به گفته وی، برای طرف ایرانی نیز برخی مواضع و عصبانیت برخی طیف ها در مورد برجام می تواند سرعت گیرهای مهمی باشد. برخی طیف های سیاسی در طول ۵ سال قبل هستی سیاسی خودرا در گرو مقابله با برجام نهاده و پایگاه اجتماعی شان عمدتاً در این رابطه شکل گرفته، بطوری که ممکنست فکر کنند که عدول از این مواضع، هزینه سیاسی بسیار بالایی برایشان خواهد داشت.
احمدی در پاسخ به این پرسش که نقش کشورهایی چون چین و روسیه در پیشبرد این مذاکرات چگونه خواهد بود ؟خاطرنشان کرد: برداشت من از اظهارات سخنگویان روسیه و چین طی یکی دو ماه گذشته این است که آنها خواهان بازگشت ساده به برجام ۹۴ هستند و با هر چیزی بیشتر از آن از ناحیه ایران و آمریکا موافق نیستند. به ویژه طعنه ها و کنایه های اولیانوف در این رابطه کاملا گویا است. او حداقل در ۵ توئیت اظهارات مقامات دولت سیزدهم در مورد زمان مذاکرات و نتایج شش دور مذاکره قبلی را به چالش کشید. چین و روسیه احیانا فکر می کنند که فراتر رفتن از برجام توسط ایران و آمریکا عملی نیست و شرایطی به وجود می آورد که به سود منافع آنها در منطقه نخواهد بود. روسیه روابط گسترده تر اقتصادی و امنیتی با اسرائیل و کشورهای عربی دارد و چین نیز تا حد زیادی به نفت منطقه وابسته است. آنها ظاهرا نگران برخورد نظامی در منطقه هستند و مایلند تنش بین ایران و آمریکا تخفیف یافته اما همچنان در سطح قابل کنترلی ادامه یابد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب