به گزارش خبرگزاری نفت و گاز به نقل از ایسنا، این پروژه شامل یك واحد ذخیره سازی شناور و گازسازی مجدد است و هم اكنون از شش عضو تشكیل شده كه از میان آنها توتال و میتسوبیشی ممكن است این پروژه را ترك كرده و به پروژه دیگری در بندر قاسم ملحق شوند. دلایل اكسون برای خروج از پروژه، مشكل با شركایش است.
یك مقام دیگر كه مایل نبود نامش فاش شود، به رویترز اظهار داشت: به علت اختلاف نظرهای اخیر، موفقیت پروژه كنونی ۱۰ تا ۲۰ درصد است.
برآوردها برای رشد تولید گاز طبیعی نشان داده است كه تولید پاكستان پنج برابر تا سال ۲۰۲۲ افزوده می شود اما محدودیت های فنی و پولی مانع از تحقق چنینی رویایی می گردد. چین، ایران، قطر، تركیه و نروژ همگی بخشی برنامه پاكستان هستند تا LNG را به چهره آینده اقتصادی این كشور تبدیل كند.
پاكستان با چند دهه كودتای نظامی، فساد و اختلافات داخلی مواجه بوده است. نمی توان گفت هند كه رقیب منطقه ای اصلی پاكستان است، وقایع مشابه را از سرنگذرانده اما ماهیت مداوم چنین وقایعی، تاثیر طولانی بر توسعه پاكستان در آسیای جنوبی داشته است.
گاز طبیعی مایع ۶۰۰ برابر فشرده تر از زمانی است كه به شكل گازی طبیعی خود است. این تغییر طبیعی امكان می دهد انتقال LNG به بزرگترین مصرف كنندگان جهان سودآور باشد. گاز در مقایسه با نفت و زغال سنگ، گازهای گلخانه ای كمتری تولید می كند كه آن را نسبت به سوخت های فسیلی برتر می سازد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، دولت پاكستان در دهه ۲۰۰۰ طرحی را برای جایگزین كردن موتورهای خودروهای سواری و كامیون ها با موتورهای LNG آغاز كرد اما تحولات اخیر، تحقق چنین هدفی را دشوار می سازد.